Pyłek Pszczeli

Czy pyłek pszczeli i pyłek kwiatowy to jest to samo?

Często pytacie mnie czy pyłek pszczeli i pyłek kwiatowy to te same produkty? Pyłek pszczeli to zebrany przez pszczoły z pręcików kwiatów pyłek kwiatowy. Pszczoły formują pyłek w małe pakiety nazywane obnóżami pszczelimi i przynoszą je do ula w specjalnych koszyczkach usytuowanych na ostatniej parze nóg. Odebrane pszczołom obnóża pyłkowe to pyłek pszczeli, ale na jego określenie używa się również w pszczelarstwie nazwę pyłek kwiatowy. Obie te nazwy można stosować zamiennie.

Pyłek pszczeli - właściwości i działanie

Dobrze zbadanymi i uznanymi już w środowisku medycznym właściwościami pyłku pszczelego jest jego działanie antybiotyczne, przeciwzapalne, antyoksydacyjne, przeciwmiażdżycowe, antyanemiczne i krwiotwórcze oraz zapobiegające przerostowi prostaty, regenerujące komórki wątroby a także odtruwające wątrobę (1).

W ostatnim czasie przebadano farmakologicznie również inne właściwości pyłku pszczelego. Zbadano takie działania jak: przeciwnowotworowe, przeciwalergiczne, przeciwbólowe, korzystnie wpływające na układ nerwowy i moczowy, zapobiegające zatorom naczyń krwionośnych i udarom, opóźniające procesy starzenia organizmu oraz takie działania jak zabezpieczanie przed odrzucaniem przeszczepu, ochraniające przed promieniowaniem jonizującym czy działanie ochronne dla płodu (1).

Co jest zdrowsze miód czy pyłek pszczeli?

Pyłek pszczeli to superfood pochodzący z ula, który jest jednocześnie stosunkowo niedrogi i łatwo dostępny, w porównaniu z mleczkiem pszczelim czy propolisem. Jest on jednocześnie mniej znanym produktem pszczelim, chociaż dużo cenniejszym ze względów odżywczo-leczniczych od samego miodu. Jeśli zastanawiasz się nad stosowaniem produktów pszczelich to pyłek kwiatowy powinien być pierwszym produktem, którego używasz. Miód powinien być produktem drugorzędnym w zabezpieczaniu Twojego zdrowia.

Pyłek pszczeli - zastosowanie w odżywianiu i leczeniu

Na co dobry jest pyłek kwiatowy i na co działa pyłek pszczeli przyjmowany doustnie?

Kompleksowe działanie poszczególnych elementów składkowych pyłku pszczelego, sprawia, że posiada on zadziwiającą moc w łagodzeniu wielu dolegliwości i chorób. Przyjmuj go regularnie jeśli występuje u Ciebie: anemia, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, cukrzyca, choroby wątroby, nerwica, brak apetytu oraz osłabienie wzroku. Opisując pyłek pszczeli na co pomaga i w jakich jednostkach chorobowych jest pomocny, nie można pominąć zbawiennego wpływu na układ krążenia. Nie tylko obniża ciśnienie tętnicze krwi, ale również reguluje poziom cholesterolu. Wspomaga tym samym układ krwionośny w stanach pozawałowych. Przyjmowanie pyłku kwiatowego poleca się również kobietom wchodzącym w okres klimakterium. Wspomaga on również odchudzanie, regulując przemianę materii i uzupełniając witaminy oraz mikroelementy podczas prowadzenia diet. Dodatkowo wzmocni Twój układ nerwowy i poprawi samopoczucie. Doniesienia kliniczne potwierdzają, że pyłek pszczeli:

• jest skuteczny w chorobach serca i naczyń krwionośnych;

• regeneruje wątrobę;

• to doskonały prebiotyk;

• opóźnia procesy starzenia;

• niszczy komórki rakowe takich nowotworów jak:

  • rak prostaty (3)

  • białaczka (4)

  • rak przełyku (5)

  • rak płuc (5)

Pyłek pszczeli - jak stosować

Wielu moich klientów pyta: czy pyłek pszczeli trzeba zmielić? Otóż ziarno pyłku jest otoczone niezwykle twardą otoczką zbudowaną ze sporopoleniny (6, 7). Jest ona tak wytrzymała, że struktura ziarna pyłku może nie ulec uszkodzeniu nawet przez tysiące lat!

Młynkiem, który używasz w domu na pewno nie uszkodzisz ściany ziarna pyłku tak aby był on lepiej przyswajalny zwłaszcza, że ostrze noża tnącego w Twoim urządzeniu jest setki razy grubsze od mikroskopijnego ziarna pyłku. Mielenie obnóża pyłkowego nie wpływa w żadnym stopniu na jego przyswajalność przez organizm człowieka. Przyswajalność pyłku mielonego ale nienamoczonego przed spożyciem, wynosi według literatury jedynie 5-10% (2). Podczas mielenia możesz natomiast przegrzać pyłek do tego stopnia, że rozkładowi ulegną niezwykle cenne substancje biologicznie czynne. Postępuj tak jak robią to doświadczone laboratoria. Popraw przyswajalność pyłku przez odpowiednio długie namoczenie go w wodzie.

Czy warto pić pyłek pszczeli?

Tak, warto pić pyłek pszczeli ponieważ w takiej formie jest on lepiej przyswajalny. Ziarno pyłku kwiatowego jest otoczone otoczką zbudowaną z celulozy i sporopoleniny (6), której nasz organizm nie trawi. W tej otoczce znajdują się mikroskopijne pory, które przepuszczają do środka wodę. Po zalaniu pyłku pszczelego wodą, dostaje się ona do wnętrza ziarna pyłku. Ziarno pęcznieje i pęka uwalniając cenne substancje znajdujące się w jego wnętrzu. Spożywając suchy pyłek nie skorzystamy w tak dużym stopniu z jego odżywczych właściwości, ponieważ duża część cennych substancji będzie niedostępna dla naszego układu pokarmowego.

Jak przygotować pyłek pszczeli do spożycia?

Zażywając pyłek kwiatowy jak stosować go w odpowiedni sposób? Moczenie w ciepłym płynie (w temperaturze nie przekraczającej 40˚C), powoduje zwiększenie przyswajalności pyłku w przewodzie pokarmowym człowieka aż o 30% (2). Do spożycia, porcję pyłku wynoszącą dla dorosłego człowieka 1 łyżkę, zalej ⅓ szklanki wody, mleka, herbaty lub soku owocowego albo warzywnego. Taką mieszaninę pozostaw na co najmniej jedną godzinę, ale bardziej wskazane jest pozostawienie pyłku do namoczenia przez kilka godzin. Przed wypiciem zamieszaj napój tak aby pyłek nie pozostał na dnie szklanki.

Pijąc pyłek pszczeli jak stosować go najlepiej - rano czy wieczorem? Ponieważ pyłek pszczeli stosuje się na 15-30 min. przed posiłkiem, praktycznie jest zalać pyłek kwiatowy wodą wieczorem i wypić go następnego dnia przed śniadaniem. Jeśli masz natomiast problemy ze snem, dodaj pyłek do wody rano i wypij go przed kolacją. Tryptofan zawarty w pyłku pszczelim podniesie u Ciebie w mózgu poziom melatoniny i przyczyni się do lepszego snu i regeneracji organizmu w nocy. Jeśli czujesz wyjątkowe zmęczenie lub potrzebujesz szczególnie wzmocnić swoją odporność, możesz zwiększyć dawkę pyłku do 3 łyżek dziennie i podzielić go na 3 dawki, przyjmując go przed każdym z posiłków (2).

Podając dzieciom pyłek pszczeli jak stosować go w odpowiedni sposób? Dawka dla dzieci wynosi 1-2 łyżeczki dziennie. Ponieważ dzieci czasem niechętnie wypijają wodną zawiesinę pyłku, można go przemycić w jogurcie, owsiance lub soku owocowym.

Jak długo można pić pyłek pszczeli?

Kuracja pyłkiem pszczelim powinna trwać około 4 tygodnie, po których zrób 1-2 tygodnie przerwy (2). Przerwa ta jest potrzebna Twojemu organizmowi na odpowiednie przetworzenie substancji zawartych w pyłku. Zapobiega to zbyt wysokiej podaży którejś z witaminy lub jakiegoś aminokwasu czy mikroelementu. Kurację możesz powtórzyć dwu lub trzy krotnie. Najlepiej kurację pyłkiem pszczelim zastosuj w okresie jesiennym podczas sezonu grypowego oraz na przedwiośniu kiedy organizm jest osłabiony brakiem słońca oraz witamin pochodzących ze świeżych warzyw i owoców.

Bibliografia:

1. Kędzia B., Hołderna-Kędzia E. Nowe badania nad biologicznymi właściwościami pyłku kwiatowego. Postępy Fitoterapii 2011; 1: 48-54.
2. Kędzia B., Hołderna-Kędzia E.: Apiterapia leczenie miodem i innymi produktami pszczelimi. Wydawnictwo SBM, Warszawa 2020.
3. Wu Y-D, Lou Y-J. Brassinolide, a plant sterol from pollen of Brassica napus L., induces apoptosis in human prostate cancer PC-3 cells. Pharmazie 2007; 62:392-5.
4. Grochowski J. Wpływ długotrwałego podawania pyłku pszczelego na przebieg wszczepiennej białaczki mysiej L-1210. Dokumentacja naukowa. Regional Zrzeszenie Apipol, Kraków 1986.
5. Furusawa E, Chous SC, Hirazumi A. Antitumor potential of pollen extract on Lewis lung carcinoma implanted intraperitoneally in syngenic mice. Phytother Res 1995; 9:255-9.
6. Kędzia B., Hołderna-Kędzia E. Skład i właściwości biologiczne pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania go w kosmetyce. Postępy Fitoterapii 2016; 17(2): 130-138.
7. Paradowska K, Zielińska A, Krawiec N. Skład i właściwości antyoksydacyjne barwnych frakcji wyodrębnionych z pszczelego pyłku kwiatowego. Postępy Fitoterapii 2014; 4: 209-215.