Wrzody żołądka to powszechna choroba przewodu pokarmowego, która może powodować wiele nieprzyjemnych objawów. Wrzody żołądka są owrzodzeniami na błonie śluzowej żołądka lub dwunastnicy, które powstają z powodu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego lub infekcji bakteryjnej związanej z obecnością pałeczek Helicobacter pylori. Objawy wrzodów żołądka mogą obejmować ból brzucha po godzinie od zjedzenia posiłku (1), a także zgagę, nudności i utratę apetytu. Tradycyjne metody leczenia wrzodów żołądka obejmują stosowanie leków zobojętniających kwas żołądkowy, leków przeciwbakteryjnych i zmianę stylu życia. Skuteczną alternatywą dla tradycyjnej farmakologii może okazać się miód pszczeli.

Tradycyjne metody leczenia wrzodów żołądka

Tradycyjne metody leczenia wrzodów żołądka koncentrują się na zmniejszeniu wydzielania kwasu żołądkowego oraz zwalczaniu przyczyny bakteryjnej. Leki zobojętniające kwas żołądkowy, takie jak inhibitory pompy protonowej (PPI) i blokery receptora H2, są często przepisywane, aby zmniejszyć kwasowość żołądka. Antybiotyki, takie jak amoksycylina i klarytromycyna, są również stosowane w celu zwalczania infekcji bakteryjnej, która może przyczyniać się do powstawania wrzodów żołądka. Wraz z lekami, zmiana stylu życia, takie jak unikanie stresu, zdrowa dieta i ograniczenie takich używek jak alkohol, palenie tytoniu czy nadużywanie kawy, mogą również pomóc w leczeniu wrzodów żołądka (1).

Właściwości lecznicze miodu przy wrzodach żołądka

Miód od dawna jest znany ze swoich właściwości leczniczych. W przypadku wrzodów żołądka, miód może pomóc w łagodzeniu objawów i wspomagać proces gojenia się owrzodzeń. Miód jest naturalnym środkiem przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, który może pomóc zwalczać infekcję bakteryjną w żołądku. Ponadto, miód ma również właściwości łagodzące i kojące, które mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i podrażnienia ściany żołądka. Dodatkowo, miód zawiera naturalne enzymy i składniki odżywcze, które mogą pomóc w regeneracji błony śluzowej żołądka i przyspieszyć gojenie się owrzodzeń.

Miód a wrzody żołądka w świetle badań klinicznych

Przy wrzodach żołądka, lekarze polecają przyjmowanie miodu rano i w południe na 1 do 1,5 godziny przed jedzeniem, a wieczorem 1,5 godziny po ostatnim posiłku. Zalecają oni rozpuszczanie miodu w ciepłej wodzie, co zmniejsza napięcie mięśni gładkich żołądka i poprawia wchłanianie. Zaleca się podawanie 100 g miodu dziennie w trzech dawkach: rano 30 gram, w południe 40 g oraz wieczorem kolejne 30 g. Całe leczenie powinno trwać 4 tygodnie. Przy podanym powyżej schemacie leczenia, całkowite wyleczenie stwierdzono u 50-75% chorych. Ustępowanie objawów choroby – głównie bólu, odnotowano aż u 90% leczonych osób (2-5).

Leczenie miodem a tradycyjna farmakoterapia

Badania kliniczne potwierdziły również większą skuteczność leczenia miodem wrzodów żołądka i dwunastnicy w stosunku do tradycyjnej farmakoterapii. Na podstawie badania rentgenowskiego, stwierdzono wyleczenie nisz wrzodowych u 50% chorych leczonych miodem i zaledwie u 30% osób leczonych farmakologicznie (6).

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat wpływu miodu na zdrowie żołądka, przeczytaj artykuł pod tytułem: "Miód na zapalenie żołądka i dwunastnicy: naturalna pomoc w stanach zapalnych".

Jaki miód na wrzody żołądka?

Wybór odpowiedniego rodzaju miodu ma znaczenie przy leczeniu wrzodów żołądka. Niektóre rodzaje miodu, takie jak miód lipowy i miód spadziowy, są szczególnie polecane w przypadku wrzodów żołądka ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Miód lipowy ma delikatny smak i zapach oraz łagodzące działanie na żołądek. Miód spadziowy natomiast ma silne właściwości przeciwbakteryjne, które mogą pomóc zwalczać infekcję bakteryjną w żołądku.

Osłonowo na żołądek działa również miód akacjowy, który ułatwia regenerację błony śluzowej żołądka i przyczynia się do odbudowy ochronnej warstwy śluzu, zabezpieczającego ścianę żołądka przed uszkodzeniami przez kwas solny (7, 8). Miód akacjowy jest również bardzo skuteczny w łagodzeniu zgagi i refluksu, które często towarzyszą chorobie wrzodowej. Ważne jest, aby wybierać polski, naturalny miód, który nie zawiera dodatków i jest pochodzenia naturalnego, aby uniknąć potencjalnych szkodliwych substancji.

Jak stosować miód w chorobie wrzodowej

Miód można łatwo włączyć do diety w celu złagodzenia objawów wrzodów żołądka. Można go spożywać samodzielnie lub dodając łyżeczkę miodu do herbaty lub ciepłej wody, aby zwiększyć jego właściwości lecznicze. Bardzo dobre efekty daje stosowanie miodu razem z ziołami. W chorobie wrzodowej żołądka stosuje się odwar wykonany z 1 szklanki wody i 1 łyżeczki liści szałwii lekarskiej z dodatkiem 2 łyżeczek miodu. Odwar ten pije się 3 razy dziennie po jednej szklance, bezpośrednio przed posiłkami (9). Pamiętaj aby miód dodawać dopiero po częściowym ostygnięciu przygotowanego odwaru. Jeśli chcesz się dowiedzieć jak sprawdzić czy napój jest odpowiednio ostudzony aby można do niego dodać miód, przeczytaj wcześniejszy artykuł: „Podgrzewanie miodu a jego jakość – co musisz wiedzieć?”.

Drugim sposobem przeciwdziałania chorobie wrzodowej, jest wykonanie naparu z mieszanki ziołowej zawierającej po 10 g kwiatu nagietka lekarskiego, ziela dziurawca zwyczajnego, liści szałwii lekarskiej, liści podbiału pospolitego i nasion lnu zwyczajnego. Napar przygotowuje się z 0,5 l wrzącej wody i 2 łyżek stołowych mieszanki ziołowej. W gotowym naparze rozpuszcza się 2 łyżki miodu i pije po pół szklanki 3 razy dziennie przed posiłkami (10).

Podsumowując działanie miodu na wrzody żołądka

Miód może być skutecznym naturalnym środkiem na wrzody żołądka, dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym, łagodzącym i kojącym. Wybierając odpowiedni rodzaj miodu, taki jak miód akacjowy, miód lipowy lub miód spadziowy, oraz włączając go do diety, można złagodzić objawy i wspomóc proces gojenia się owrzodzeń żołądka. Jednak zawsze warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem przed rozpoczęciem terapii, aby upewnić się, że miód jest bezpiecznym i skutecznym dodatkiem do tradycyjnego leczenia wrzodów żołądka.

Bibliografia

1. Kędzia B., Hołderna-Kędzia E.: Możliwości wykorzystania miodu i ziół w chorobach żołądka i jelit. Herbalism 2018; 1(4): 133-146.
2. Poczinkova P., Pczelnite produkti w medicinata, Bułgarska Akademia Nauk, Sofia, 1986.
3. Slastenskij I. W., Pczeły: mied a drugije produkty, Wyd. Lenizdat, Petersburg 1987.
4. Mladenov S., Woprosy miedoterapii, [w:] Produkty pczełowodstwa – piszcza, zdorowie, krasota (red. V. Harnaj), Apimondia, Bucharest 1988, s. 133–135.
5. Iojrisz N.P., Produkty pczełowodstwa i ich ispolzowanje, Wyd. Rosselchozdat, Moskwa 1976.
6. Krakaja W.F., Opyt leczenia jazwiennoj bolezni żełudka i 12-pierstnoj kiszki pczelinym miedom i propolisom, [w:] Prakticzeskaja kardiołogia i chirurgia, Kiszyniew 1991, s. 85–87.
7. Hołderna-Kędzia E, Kędzia B. Miody odmianowe i ich znaczenie lecznicze. Wyd. Duszpasterstwa Rolników, Włocławek 2002. 
8. Poczinkova P. Pczelnite produkti w medicinata. Izd. Bołg. Akad. Nauk., Sofia 1986.
9. Kałużny F., Pszczela apteczka, Wyd. Apiherba, Leszno 1996.
10. Pucek R., Leczenie miodem, Wyd. Baobab, Warszawa 2007.